Wat houdt tongriem klieven in?
Soms komt het voor dat baby’s kampen met een te korte tongriem. Het vliesje beperkt de tongfunctie waardoor er op korte en lange termijn gevolgen kunnen zijn. Denk hierbij aan voedingsproblemen of problemen bij de spraakontwikkeling. In deze periode zijn nog geen zenuwen aangelegd in het tongriempje, waardoor de ingreep praktisch pijnloos is. Als de kraamverzorgster of verloskundige verwacht dat het mogelijk een goed idee zal zijn om de tongriemp te klieven, dan wordt dit bespreekbaar gemaakt. Voor vragen kun je altijd bij Verloskundigen Arnhem terecht.
In de regio zijn meerdere zorgverleners werkzaam waar je eventueel terecht kunt voor het klieven van de tongriem:
- Monique Franck | www.borstvoedingcentrum.com
- Tineke de Backer | www.ooievaarede.nl
- Tongiem Praktijk Nijmegen | www.tongriempraktijknijmegen.nl
Gevolgen voeding bij baby’s
Door een strakke tongriemp kan een baby de tong moeilijk naar voren brengen. Daardoor is het moeilijk om bij borstvoeding de tepel en de tepelhof te omvatten. Het vacuüm wordt dan steeds verbroken, waardoor er tijdens het voeden een klikkend of smakkend geluid te horen is. Je baby kan dus niet goed zuigen en daardoor kan de melkproductie beperkt worden. Daar kan de baby onrustig en gefrustreerd van raken. Als je melkproductie niet goed op gang komt, groeit je baby ook niet goed. Daarnaast heb je kans dat je baby je tepels kapot zuigt en je een borstontsteking krijgt. Ook als je baby flesvoeding krijgt kan er een probleem optreden met drinken. Net als bij borstvoeding, moet het kind bij een flessenspeen een vacuüm maken. Lukt dit niet goed dan komt er veel lucht bij de voeding en krijgt de baby meer last van buikkrampen. Heeft jouw baby, ondanks een korte tongriem, helemaal geen problemen met drinken, dan kunnen onderstaande redenen (die optreden op latere leeftijd) toch overwegingen zijn om de tongriem te laten klieven.
Korte tongriem bij kleuters
Kleuters die gaan leren praten, kunnen grote hinder ondervinden van een te korte tongriem. Om goed te leren praten, heb je namelijk een goede, beweeglijke tong nodig. Ook een simpel iets als het likken van een ijsje is moeilijk en door de druk van de tong tegen de onderste snijtanden kan een spleetje ontstaan.
In de pubertijd
Zoenen vinden veel jongeren belangrijk, maar daar heb je een bewegelijke tong voor nodig. Dat lukt niet als de tongriem verkort is.
De ingreep
Een verkorte tongriem kan verholpen worden. De methode die het meest gebruikt wordt, is het doorknippen van het tongriempje. Het knippen neemt 10 tot 15 seconden in beslag en gaat als volgt: je baby wordt in een doek gewikkeld. De lactatiekundige knipt de tongriemp waarbij ze de tong omhoog tilt zodat er goed zicht ontstaat op de tongriemp. Een smalle steriele schaar wordt onder de top van de tong geplaatst en de tongriemp wordt ingeknipt. Daarbij wordt naar achteren geknipt dicht tegen de tong aan, om letsel aan de onderliggende klieren te vermijden. Bij een strak tongriempje wordt mogelijk een aantal keer geknipt. Soms zien we een klein beetje bloed. Tegenwoordig wordt er ook wel een eletrotoom gebruikt. Pijnstilling en antibiotica zijn niet nodig. Je mag je baby meteen voeden als de ingreep achter de rug is.
Is tongriem klieven echt nodig?
Er bestaat in Nederland geen eenduidige mening over het beleid en de behandeling van een te korte tongriem. Zowel tussen als binnen de betrokken specialismen (KNO-artsen, kinderartsen, huisartsen, logopedisten, lactatiekundigen en verloskundigen) wordt er verschillend over gedacht. Sommigen erkennen dat er problemen kunnen optreden bij een te korte tongriem en zijn positief over het doorknippen. Anderen denken weer dat een te korte tongriem geen problemen oplevert voor de baby en stellen dus dat behandeling niet nodig is. Wij van Verloskundigen Arnhem zijn van mening dat in sommige situaties het goed kan zijn om de tongriem te laten beoordelen en eventueel te klieven door iemand die hier gespecialiseerd in is. Dit is afhankelijk van de klachten die er zijn.
Het is zeker niet altijd nodig om te klieven. Een consult (aan huis) van een lacatiekundige kan helpend zijn. Zij kijkt mee naar een voeding, geeft adviezen over de manier van voeden en kan zo adviseren over het eventueel klieven van de tongriem.